Wandelt rond

Luna wandelt rustig rond en komt aan bij de rivier. Ze mocht van de ridder naar buiten gaan en ze kijkt om haar heen. Rustig begint ze te drinken van de rivier. Dan begint ze luidkeels te huilen naar haar Teorak of iemand anders.

''hoi luna'' zei Shiba en dronk wat water.

Teorak kwam tevoorschijn naast Luna, en besporng haar, en bedolf haar onder de likjes. "Ben je gewond, ben je alleen? Is die man er nog? Wat heeft 'ie met je gedaan?!" Hij keek verward, en struikelde over een steentyje, waardoor hij in de rivier landde, en begon te spartelen.

"Hallo Shiba." Zegt Luna terwijl ze haar zus aankijkt. Dan merkt ze Teorak op en kijkt hem aan. "Hij heeft me niet pijn gedaan ofzo." Zegt ze dan tegen Teorak. "Ik moet straks weer naar hem toe." Voegt ze er dan aan toe.

(Moet eten)

(Doei )

Teo keek haar vervreemd aan. "Maar hij leek zo.. Zo gemeen.. Het gevaar droop van hem af!"

"Ja, maar je moet niet vergeten dat ik dat ook ben." Zegt Luna dan tegen Teorak met tranen in de ogen. "Toen ik die onbekende wolf aanviel was ik...ik mezelf niet." Voegt ze er dan bedroefd aan toe. "En ik heb hier ook niks meer te zoeken, ik wil jullie niet pijn doen."

"Huil uit Luna, voor die éne keer.." Teorak omhelsde haar,e n klopte haar langzaam op ahar rug. " Huil uit.. je voelt je beter, geloof me!"

Shiba keek naar Luna en toen naar het water ze nam nog een slokje.

Luna huilt op zijn schouder en weet niet meer wat te doen. "Oh Teorak ik weet het allemaal niet meer." Zegt ze dan al huilend.

"Als Tudan je aardig leek, en dat leek 'ie je, toch? Nou gaan dan naar hem terug, en vind uit wie hij is.." Teorak hield haar even vvoor zich, en gaf ahar een vriendelijke lik over haar neus. "Vind je vriend.."

"Je blijft altijd diep in mijn hart ookal weet ik dat je van een ander houd." Zegt Luna dan en draait zich om, waarna ze huilend wegrent richting de schuilplaats.

Shiba keek haar na. ''wat is er toch aan de hand ik snap er niks meer van'' zei ze en keek treurig naar het water.

"Luna!" teorak wachtte totdat ze omgedraaid was. "Houden van hoef niet altijd verliefdheid te betekenen!" Hij knikte, en grijjnsde breed.

Luna stopt even bij het horen van zijn woorden en kijkt om dan een tijdje om naar hem.

Shiba voelde zich alsof ze werdt genegeerd en liep weg.

Luna draait zich om zodat ze Teorak kan aankijken ookal staat ze al ver. Dan ziet ze haar zus wegrennen en kijkt even naar de grond. "Wat bedoel je daarmee?" Riep ze naar Teorak.

"Je hoeft iet verliefd op me te zijn om van me te houden, Luun." teorak knikte, en keek haar blind na..

"Maar ik ben dus verliefd op jou." Zegt Luna dan zacht maar hoorbaar en draait haar rug naar hem toe. Even schud ze haar hoofd en kijkt ze voorzich. "Al vanaf het begin als ik me goed voelde bij je." Voegt ze er nog aan toe.