Woonplekje

"Er is iets hier.. Iets slechts.." Teorak grodme, en brulde dreigend in het rond..

Luna kijkt naar Teorak en vraagt zich af of het over haar gaat. Dan denkt ze inzichzelf Heb je het over mij?

"Dood. Verderf.." Teorak snoof, en brulde nog een. "Ansgt.."

Nakama keek Teorak aan en toen naar iedereen anders, tot een zwarte schim met iets gloeiends rood haar opviel

Luna kijkt naar Teorak en stapt naar hem toe. Geeft hem een vriendelijke lik op zijn wang en vraagt zich af of hij de duisternis in haar nog ziet.

Yanii's snuit bloedde dat kon er ook nog wel bij luna kon haar laten sterven

Luna kijkt naar waar Nakama kijkt en vraagt zich af wat daar is. Dan stapt ze in de richting en kijkt even naar achteren.

"Gevaar." Teorak's ogen glommen vervreemd, en hij voelde het gevoel dichterbij komen. Hij trok Nakama weg. "Nakama, kom mee, weg!" Hij begon aan Nakama te trekken.

Luna stapte gewoon naar de richting waar Nakama naar keek. Even huilt ze luid.

Yanii kon op dit moment niet rennen ze bleef hulpeloos liggen wachtend op de dood

"Nee" zei Nakama tegen Teorak "ik laat Yanii niet in de steek"

Een man in een zwarte uitrusting verscheen. Zijn masker, met de enge getande grijns, en de rode ogen, glansde vervaarlijk. Het zwarte avandel, met het Witte Wapen, dansde op de achtergrond. Hij schreeuwde gevaarlijk, en gaf zijn paard de sporen. Hij trok een getande speer, en reed op het groepje in, zijn amnenen volgden hem..

Teorak jankte, en trok Yanii opeens mee. Hij bromde naar Nakama. "Help me dn!"

Yanii piepte bij het zien van de ridder
Ze keek met bange ogen naar gita
Ze stond toen op
en liep naar gita
Ze zakte zodat ze op haar rug kon klimmen ..
Ookal zou ze lopen het is een redding

Luna blijft staan en kijkt ernaar. Ze stapt op dat paard af en huilt weer.

"Yanii nee.." Teorak's ogen straalden pure wanhoop uit, maar opeens stond hij op zijn achterpoten, en hij brulde dodelijk.

Nakama keek naat Teorak en hielp hem mee waarna ze terug liep, iets sprak haar aan bij de wolven iets...

Yanii keek naar nakama
(kom gita even ?)

Tudan brulde het uit, en reed gevaarlijk door het groepje wovlen en mesnen heen. Hij reeg 'iets' aan zijn speer, en hij keek naar wat het was.. Hij zag bloed, véél bloed..

Hij had een konijn geraakt yanii wou vluchten met gita op haar rug

Luna zit gevaarlijk dichtbij de ridder en kijkt niet om naar de anderen.

Tudan keek naar de wolf voor hem (Luna dus! XD). Hij brabbelde iets in een vreemde taal, en prikte met de achterkant van zijn speer, voorzichtig in Luna, behoeds haar niet te kwetsen..

Luna schrikt en kijkt hem alleen maar aan.

"Kijk, een trofee! " Tudan gromde vervaarlijk lachend, en stapte af bij de wolf.

Luna's ogen en klauwen gloeiden opeens zonder dat er een volle maan was. Ze kijkt naar de ridder en weet niet wat te doen. Dan sluit ze haar ogen en voelt de duisternis in haar weer toeslaan.