Nakama's Hol

Nakama liep haar hol binnen, eindelijk rust!
stil plofte ze neer en zag hoe de regen zachtjes op de grond kletterde, ze voelde aan haar poten en merkte dat de pijn weg was,
Nakama keek blij naar de regen water was in deze vallei belangrijk dus een plensbui was niet mis..

Teo kwam blind binnenlopen.. Het hol was te donker, en Teorak kon niets zien.. Hij liep op de tast door, hij was bang. Totdat hij het hart van Nakama hoorde kloppen. Hij ging liggen, bij wat hijd ahct dat ahar lichaam was. "Je hebt het moelijk.."

"Nee" zei Nakama "de ravenstam krijgt het moeilijk, niet ik"

"Jij zit met iets, dat zie ik." zei Teorak, die eigenlijk niks zag.

Nakama grinnikte stil "Ik zit inderdaad met iets, mijn grote mond"

"Over dat ik blind ben?" Zei Teorak rustig, terwijl hij wat sdichter bij Nakama schoof.

"Ja" mompelde Nakama terwijl ze niet merkte dat Teorak ineens een stuk dichterbij zat

Teorak knikte begrijpend. "ik bn het gewend hoor.." Zei hij poeslief. "Jij ziet niet wat ík zie.." Zei hij mysterieus.

"Ik heb het ooit gezien 9 maanden lang" zei Nakama grijnzend van plezier

"Ik betwijfel het.." zei Teorak. "Jij was éct blind, blind voor de schoonheid van mijn zilvere wereld zelfs.." Hij keek haar met lieve ogen aan. "Ik kon nog zien.."

"Kan" zei Nakama lachend "maar ik zag wel zwart, maar ik hoorde meer, en die kracht heb ik behouden" zei Nakama grijnzend terwijl ze voetstappen van een mens hoorde "Er komt een mens aan" zei Nakama rustig terwijl ze wegdook in het hol
en het voorbij gaande meisje eens bekeek

Teorak zag een grote hand, aan de hand van het meisje gekluisterd.. Het was een man, groot en lang, met een hoofdband om. Hij lachte hoog, vriendelijk, en wees op Teorak. Hij zei wat tegen het meisje, dat opgetogen klapte.

Nakama lag genageld aan de vloer "Teorak pas op, ze zijn van de arenden stam, hun hoofdband heeft hun patroon"
zei Nakama waarschuwend

Teorak bleef aan de grond genageld liggen. "Dit is anders.." De man keek de blinde wolf aan,e n teorak zag een vage beweging.. Hij bromde, waarschuwend, maar de hand van de man aaide Teorak's kop, en Teorak werd rustig..

Nakama deinsde van de hand van het meisje achteruit, "NEE!" schreeuwde Nakama uit doodsangst
terwijl ze opsprong en wegvluchtte met tranen in haar ogen

Teoak hield Nakama tegen. "Ze doen niks nakama.." Hij gaf haar een lik, en hield haar strak vast. "Deze is geen normale Arend.." Hij keek naar de man, die geschokt van Nakama toekeek, en langzaam achteruit stapte..

Nakama begon te janken te grommen en alles tegelijk "NEE!"
gilde Nakama weer, ze zag een hele andere wereld dan de rest van de wolven en Teorak nu,
ze zag de ondergang hoe het dorp van de ravenstam werd platgebrand
helemaal in paniek begon Nakama richting de Ravenstam te rennen

teorak rende achter haar aan. "Nakama, RUSTIG!!!" Donderde hij, en de man keek vervreemd anar hem..

"JE SNAPT HET NIET" riep Nakama in paniek terwijl ze over twee boomstammen sprong terwijl ze viel krabbelde Nakama op en probeerde de pijn die ze nu bij haar buik had achterwege te laten "Raven stam plat gebrand!" riep Nakama snel terwijl ze verder rende

Teorak rende met haar mee, en knalde nét niet tegen een boom op. "Kalmeer!" Hij hijgde zwaar. "Je bent hyesterisch, dalijk gebeurt er iets?!"

"IS ER AL!" gilde Nakama "MIJN HART IS GEBROKEN!"
zei Nakama die verder rende naar de ravenstam
(zie Ravenstam Dorp )

Teo stapte over het hol heen, en viel er scheef in. "GOD!@#%@#^#$^#!@$^!#^@^^#, ik háát het om steeds in holen te vallen! xD" Hij vloekte nog eens, en probeerde uit het hol te klauteren..

Nakama zag een gat in haar hol en zuchtte waarna ze het gat repareerde
stil ging Nakama zitten
ze voelde zich beroerd

Kawaii zag Nakama stil liggen en dacht eerst dat ze dood was tot ze zag dat ze sliep
Kawaii keek eens naar Nakama en merkte dat ze zich niet lekker voelde en ging op een rots zitten en staarde naar Nakama

Nakama tilde haar kop op en zag Kawaii zitten waarom was ze hier?
Nakama likte de hand van Kawaii en stond toen op om te gaan zitten