Stilte grot

Kita liep de grot in, hier kwam ze vroeger vaak..
Kita glimlachte bij het zien van de zinnen die ze zelf erin had gekerfd toen Slieft haar en haar famillie weer had geslagen, er stonden helse vervloekingen en zinnen die hoop moesten geven
Kita voelde met haar handen over de gekerfde zinnen en weer verscheen een glimlach.
de grot was nog steeds hetzelfde gebleven,
nog steeds lag een van haar jurken die ze vaak in haar jeugd tijd droeg er...

Luna stapt een grot binnen, en ze kijkt om haar heen. Dan snuffelt ze wat in het rond.

Kita glimlachte naar LUna "Hallo vriendin" zei Kita lachend om het gezelschap van de wolf

Luna schrikt even waanra ze dan naar Kita kijkt. Ze stapt naar haar toe en snuffelt aan haar.

Kita glimlachte naar LUna en knikte "hallo LUna"

"Hallo." Zegt Luna dan tegen Kita die haar wat gewoon werd.

Kita keek naar LUna en pakte toen een stuk verrot vlees legde haar handen erop waarna het een gewoon vers stuk vlees werd

Luna kijkt naar het stuk vlees en dan naar Kita. Ze snuffelt even aan het stuk vlees.

"eet maar" zei Kita glimlachend "ik ben niet zo'n vlees liefhebber"

Luna eet het stuk vlees op en ze kijkt dan naar Kita.

"Smaakte het?" vroeg Kita glimlachend aan Luna
terwijl ze met haar handen wat bewegingen maakte en een stuk vlees dat wat groter was dan het vorgie neerlegde op de grond voor Luna

"Ja." Zegt Luna dan terwijl ze naar het andere stuk vlees kijkt. Dan kijkt ze even naar haar buikje en zucht diep.

"het moet nog helen Luna" zei Kita vriendelijk "als ik mag zal ik je daarbij helpen" Kita liet weer een glimlach zien "ik heb me ooit eens gehecht aan een maanwolf, precies zoals jij bent, jij bent ook een maanwolf is het niet?"

"Ja je mag me helen." Zegt Luna dan vriendelijk. "Ja, ik en Shiba zijn de enige maanwolven van onze familie." Voegt ze er dan nog aan toe.

Shikta zat in het donker haar ogen gloeide op toen de maan op haar scheen